Badanie USG prącia poprzecznie do jego długiej osi.
Na grzbietowej powierzchni osłonki białawej widoczna zwapniała płytka.
Z Katedry Chirurgii Prącia
kierownik: prof. nadzw. dr hab. med. Wojciech Perdzyński
Z Instytutu Andropauzy w Warszawie
kierownik: prof. nadzw. dr hab. med. Andrzej Gomuła
W chorobie Peyroniego tkanka bliznowata tworząca się w obrębie osłonki białawej trzonu prącia może być powodem skrzywienia prącia podczas wzwodu. Skrzywienie prącia w tej chorobie może powodować ból, może utrudniać lub nawet uniemożliwiać odbywanie stosunków płciowych. Skrzywienie prącia może być więc przyczyną dużego cierpienia fizycznego i psychicznego pacjentów.
Celem pracy była ocena wyników operacyjnego wyprostowania prącia dokonywanego przez usunięcie bliznowatej, uwapnionej płytki i pokrycie powstałego ubytku w osłonce białawej łatą dakronową, łatą ze wzmocnionego kolagenu lub przeszczepem skórnym.
MATERIAŁ
W latach 1999-2002 autorzy operowali 9 mężczyzn w wieku od 44 do 69 lat.
U wszystkich pacjentów we wzwodzie stwierdzono skrzywienie grzbietowe prącia od 30° do 90° (średnio o 62°). U 3 mężczyzn stwierdzono współistniejące skrzywienie boczne (w lewo) od 20° do 40° (średnio o 30°).
DIAGNOSTYKA
1. Wywiad (początkowo ból, pojawienie się i następnie nasilanie się skrzywienia prącia we wzwodzie, ustąpienie bólu, stabilizacja kąta skrzywienia prącia).
2. Badanie dotykiem i badanie ultrasonograficzne prącia z oceną umiejscowienia i wielkości płytki.
3. Badanie przedmiotowe i badania dodatkowe konieczne dla oceny stanu zdrowia pacjenta.
KWALIFIKACJA DO OPERACJI
Do operacji kwalifikowano chorych w 6 do 12 miesięcy po:
1. Ustapieniu bólu
2. Ustabilizowaniu się kąta skrzywienia.
Badanie USG prącia poprzecznie do jego długiej osi.
Na grzbietowej powierzchni osłonki białawej widoczna zwapniała płytka.
Badanie usg - poprzecznie. Widoczne dwie płytki:
na grzbietowej powierzchni osłonki białawej (++) i w obrębie przegrody prącia (xx).
METODA
1. Wykonanie "sztucznego wzwodu".
2. Cięcie skórne nad wyczuwalną płytką.
3. Oddzielenie pęczka naczyniowo-nerwowego (na grzbietowej powierzchni prącia) od płytki i otaczającej ją osłonki białawej.
4. Wycięcie płytki w całości (największa 4 x 2 cm (8 cm2), najmniejsza 2 x 1 cm (2cm2).
5. Ubytki w osłonce białawej pokryto:
a. łatą dakronową u 2 pacjentów,
b. przeszczepem z wewnętrznej powierzchni napletka u 1 pacjenta,
c. przeszczepem skóry u 2 pacjentów,
d. łatą z kolagenu o zwiększonej wytrzymałości na rozciąganie u 4 pacjentów.
Największy pokryty ubytek osłonki białawej wynosił 5 x 2,5 cm (12,5cm2), najmniejszy - 3,5 x 1,5 cm (5,25 cm2).
6. Po pokryciu ubytku w osłonce białawej wykonywano "sztuczny wzwód", oceniano kształt prącia i stwierdzono:
- u 8 pacjentów prącie było proste.
- u 1 pacjenta ze względu na niewielkie skrzywienie grzbietowe prącia (o 20°) wykonano sfałdowanie osłonki białawej na brzusznej stronie prącia uzyskując jego wyprostowanie.
_Pacjent 1
"Sztuczny wzwód", skrzywienie prącia ku górze o ok. 80°. W czasie operacji wycięto bliznowate tkanki zaginające prącie i w miejsce ubytku w osłonce białawej prącia wszyto łatę kolagenową.
"Sztuczny wzwód" po operacji. Prącie jest proste.
Stan po operacji przed założeniem opatrunku. Widoczny cewnik wprowadzony do pęcherza moczowego.
WYNIKI
1. W czasie badań kontrolnych (3 i 6 miesięcy po operacji i następnie raz w roku) 8 pacjentów dobrze oceniło kształt prącia we wzwodzie.
2. U jednego pacjenta (po przeszczepie napletka) w 3 miesiące po operacji wystąpiło zagięcie grzbietowe prącia (o 20°), które umożliwia odbywanie stosunków płciowych (pierwotne skrzywienie wynosiło 50° ku górze i 30° w lewo).
3. U żadnego pacjenta nie wystąpiły pooperacyjne zaburzenia wzwodu, zaburzenia czucia powierzchownego na żołędzi ani zaburzenia w oddawaniu moczu.
WNIOSKI
1. Operacja całkowitego wycięcia płytki jest dobrą i bezpieczną metodą w leczeniu skrzywienia prącia w chorobie Peyroniego, dzięki której można również uniknąć skrócenia prącia.
2. Ze stosowanych materiałów najlepsze są łaty kolagenowe. Łaty dakronowe dobrze pokrywają ubytek, ale ze względu na dużą przepuszczalność dla płynów wykonanie "sztucznego wzwodu" jest utrudnione.
3. Wystąpienie skrzywienia prącia w 3 m-ce po operacji (znacznie mniejszego niż przed operacją) po zastosowaniu przeszczepu z napletka może być następstwem jego obkurczania się. Rozmiary wszywanych przeszczepów skórnych powinny więc przekraczać rozmiary ubytku w osłonce białawej.
4. Podłużne cięcie skórne przeprowadzone nad bliznowatą, uwapnioną płytką zaginającą prącie umożliwia wystarczający dostęp operacyjny. Stosowanie całkowitego obnażenia prącia u naszych pacjentów nie było konieczne.
Praca była prezentowana na Kongresie Polskiego Towarzystwa Urologicznego Szczecin 2003
